کلیله و دمنه به زبان شیرین لری (بخش اول)

 کلیله و دمنه به زبان شیرین لری (1)

توجه : خواندن این پست کمی مشکله حتی برای من که لر هستم هم سخته  ولی خواهشا وقت بزارید و این مطلبو بخونید ، خیلی جالبه . البته تمامی این مطلب از وبلاگ میر نوروز با کسب اجازه گرفته شده است .امیدوارم خوشتون بیاد.

بازرگانی بی  که مال و منال زیاد داشت ؛ بچه زیاد هم دورش گرت که  هیچ کُمشو  دس  وِ سی تا اسپی  نمی زه  بازرگان موعظه و ملامتشو کِرد و گت :  رولیا  کچ  گریتتونه   نهات  گریتتونه سیچی دنبال  شغلی نمی گردید تا کی باید  چشتو  وِدس بووه تو   با . روله سی رسسن وسعادت باید وِ سه رتبه برسیت اول : مال و منال و دولت  دوم : رفاه و آسایش سوم:ثوآ  آخرت. وِ شرطی وِ ای سه رتبه می رسیت که زحمت بکشید و مراحل مختلفین دِ زئنئی باید طی بکید هر مَرحلین  سی رسسن وسعادت دِ  دس بئیت و سعادت کامل نمی رسیت . هیچکُم   دِ بچو وش  گوش ندن جز  کُر کُچک  که قافلن  ون وا ره سی تجارت . دِ  مین قافلش   دو   ورزا    بی    یکشو   شنزبه   یکشو  نندبه   .

   دِ بین راه رسسن وِ محلی  که ویل بی  یعنی  چلپو خره  بی  شنزبه  لاغر بی و  نا توو  گیر  کرد دِ  ویل و هزار کلک  دِ ویل درآوردنش اما    دئی   طاقت حرکت نآشت  بازرگان  گت یه نفر مامور کِنید بالا سرش بمونه تا دِ ای چراگاه بچره چاغ که بی بیارش و دنبال قافله .

    مئیتار بعد از دو رو شَکَت بی   ورزان   ول  کِرد  و رت  وِ دنبال قافله  وِ  بازرگان گت  ؛ مردال  بی .

     شنزبه گشت و گشت و گشت تا رسس وِ  مرغزاری سوز و خرم  پر دِ تره  و توله  گل گلعذار  سوزلونی  بی و چشمه سار ....

  وِ هر جا سیل کِرد گل گلزار بی    سوز بی خرم بی چی نوبهار بی    حرد و چَرد  و گشت مَس و سر حال بی .

   دِ  نزیکی  اُ   مرغزار شیری وا تمام قوا وا تمام رمه و حشم ، کوهی و مالی ، پرنده و  چرنده....زئنئی می کِرد که هرگز نه گو  دیه بی    و نه صدای غرش گو  وِ گوشش رسسی.

   وختی  صدای غرش  ورزا    وِ گوشش رسس  سر جا  خوش  حشک  بی ؛  رئن(رنگ)  دِ   ریش  پرس  یه  دل میگت  فرار کو یه دل می گت  نه آبرو خوت  نُر  سیل دور سر کو همه دارن سیلت می کن .

  دِ  مین  لشکریان  شاه   دو چقل  بین وِ نام  کلیله  و دمنه    هر دکشو دِ  تیزهوشی و زکاوت    سرآمد عام و خاص اما دمنه حریصتر و غل   و غش دار  تر بی .

  دمنه  وضعیت شیرن که چنو  دی  گت کلیله نظرت  چینه ؟ اوضاعنه چطور مئینی  جریان چئینه  سلطان سر جاش   حشک   بیه    شور  و نشاد  دِ چهرش نمیئینم ؟

   کلیله گت : تو   وا   ای کاریا   کار نآشتو  ایما  دِ  درگاه ای سلطان  آسایش داریم  لقمه ی نو وا خیال  راحت  موحریم و موحفتیم . ایما کسی  نیسیم که  حرفمو   دِ درگاه   سلطان شنوائی   داشتووه وا  حالات  و روحیات شاه چکار داری دخالت دِ کار بزرگان  کار هر کسی  نی  ؛خداوند هر کسینه  سی  یه کاری ساخته   ؛ نَشنَفتیه   که گتنه   ((   درودگری کار بوزینه  نی))

   دمنه  گت  چطور ؟ُ   

  کلیله گت : نجاری بی  بوزینه ی هم داشت و چنو که دونی کار ممینه تقلیده  هر کاری که نجار می کرد بوزینه هم می حواست اُ کارن تقلید بکه  یه روز نجار  کُتل   گپی  نیائی   وِ  جلو  خوش وا دو میخ گپ آهنی و یه چکش. میخ اول که  کُفت    کُتل  ترک  ورداشت   میخ دومن کفت  اولین درآورد هی تکرار کرد  تا کُتله بکه  دو نصم  کاری پیش اُما دَس د کار کشی  و رت    بوزینه  نشس و جا نجار اما    چوورشه  میخ دومن هنی نکُفتی  میخ اولن  هم درآورد    ترک کُتَل   اُما   وا یک   دمش بستس  هر دو  خایه ویله   بوزینه   گیر  کردن   دِ   وسط   ترک    داد و هوار  بوزینه  رسس  و فلک   نجار وا جیغ  و دادش رسس وضعیتن  که دی   وا دو دس  بِمی  هم  زه   دِ   کپو   بوزینه   اُ   گُت  (( نجاری  کار   بوزینه   نی)) . دِ  ای  فکریا کچ   حذر کو سر آسوده ی داریم  خرُش نکو .

   دمنه گت : فرمایشات همه دُرِس اما نزیک   بیین وا ملوک فقط سی سیر کردن اشکم نی  دربار محل ترفیع منزلت   و نیکی کردن  و دوسو  و پشت پا  زئیه   و دشمنونه . هر که همتش کم با  مثل سگه که وا سخونی سیرمووه و وا لقمه  نونی راضی  و خوشنود مووه ؛ شیر اگر  موقع   شکار   خرگوش  ،  چشش بوحره   و گورخری  دس  د خرگوش می کشه  می ره  دنبال گور .هر که وِ منزلت رفیع برسه گرجه کوتاه باز هم  دِ پیشگاه  عقلا و دانایان  عمرش درازه  چون تمام عمر ذکر اوصافش ها ری زوو.. هر که  دِ گمراهی و ذلت  زئنئی  بکه  گرچه عمر نوح داشتووه باز هم  دِ پیشگاه   فضلا و علما و  عوام  خواص   وزنی   ناره .

   کلیله   گُت  شنفتم  اما   و عقل  خوت   رجوع   کو  هر کسی  یه جاه و مقامی   داره ایما   دِطایفه ی نیسیم که سراغ جاه و جلال و منزلت و ترفیع بگردیم .کی  وِ حرف ایما ارج می نیه .

  دمنه گت :هر کس   نفس  والا  و همت  عالی  داشتووه  خوشِن   دِ منجلاب  و ذلت   وِ قله ی رفیع و منزلت عالی می رسنه  ....،. سی بردن   بَرد   گپی  و  نَرِ  شو  زحمت  زیاد لازمه اما  سی وِ  حار  وننش هیچ ؛ می تونی  بی هیچ زحمتی  وِ   گرمه   بونیش  وِ  زمی   بنابرین سی رسسن  وِ سعادت و خوشوختی زحمت زیاد لازمه اما  سی خاری و ذلت هیچ زحمتی لازم نی .

   کلیله گت  سی   رسسن  وِ  قله ی رفیع سعادت   نخشه ت   چینه   چطور می حا   وِ  هدفت   برسی .؟

  دمنه گُت   دِ ای موقعیت که دلهره و ترس و دودلی و تردد وتحیر  دِ جما ل  شیر دیاره  اگر بتونم شیرن  دِ  ای دلهره نجات  بئیم   دِ  قلبش رخنه  می کم و جا  خومن واز می کم و وا مباشرت و مصاحبت و موافقت رای هر  آینه  دِ نزدیکان سلطان پیشی  مئیرم  و وا    جد    و جهد  وِ درجا ت رفیع می رسم  اُ سنه   که  وِ  حقِ   خوم می رسم و اسم   بوومن   زئنه   میکم .

  کلیله  گت  اگر نظرت  ینه آ   رو  ولی  باید  دونِسوی  که آدم  عاقل باید  دِ  سه چی   دیری  بکه اول مصاحبت  وا سلطان   دوم   حردن  زهر   سی  امتحو   سوم   گُتن  راز  وا  زن .

   دمنه  گت  ای برار فرمایشت  دُرسه اما کسی  که  دِ  خطر  بترسه   خطیر   نمووه.

  کلیله  گت   سفر  و سلامت  گر چه مه  مخالفم .

  دمنه رت  وِ  خدمت   شیر سلام  کرد    شیر  پرسی  یه  کیه  یکی  دِ نزیکیا  گت  فلونیه   کُر فلانی  دِ  هوز  فلونی.

شیر  گت   مرحوم   بووشن   خو  می   شنختم. 

برگرفته از وبلاگ میر نوروز